امام حسین(علیه‌السلام)، سومین امام شیعیان، در سوم شعبان سال چهارم ه. ق. در مدینه دیده به جهان گشودند. ایشان مشهور به اباعبدالله و سیدالشهداء می‌باشند. آن حضرت، هفت ساله بود که جدّش، رسول خدا(صلی‌الله‌علیه) از دنیا رفت. پس از آن، 30 سال در کنار پدرش زندگی کرد. پس از حضور ده ساله در کنار برادر بزرگوار خود و به دنبال شهادت آن حضرت، به مدت ده سال امامت امت اسلامی را عهده‌دار شدند. امام در فروتنی و تواضع، قاطعیت، شرم و حیا اسوه حسنه و الگو برای جهانیان می‌باشند. مهم ترین نقش قیام امام حسین(علیه‌السلام)، احیاء دین اسلام و به ویژه تحریف زدایی از دین می‌باشد. امام در نامه‌ه‏ایى به بزرگان بصره از آنها مى‏‌خواهد که به کتاب الهى و سنت نبوى بیندیشند و از واقعیت‌‏هاى جامعه غافل نباشند زیرا سنت‌ها و روش‏هاى پسندیده مرده و از میان رفته و بدعت‌ها و ارزش‌هاى جاهلى زنده و جاى آنها را گرفته بود. امام رمز موفقیت را در فرمانبرداری از خداوند معرفی می‌کنند: «کسی که از راه نافرمانی خدا درصدد چیزی برآید، آنچه را امید دارد زودتر از دست می دهد و آنچه را بیم دارد زودتر سر می رسد». امام حسین (ع) در برابر دشمنان نیز ابتدا به موعظه و تبیین حق از باطل مى‏‌پردازند و پس از اینکه با آنان اتمام حجت مى‏‌کنند، وارد جنگ با آنها مى‌‏شوند. مهم‏ترین مؤلفه‌‏هایى که امام حسین(علیه‌السلام) در احیاگرى دینى خود بر آنها تاکید داشتند عبارتند از: اصلاح جامعه مسلمین،احیا امر به معروف و نهی از منکر، تشکیل حکومت اسلامی، احیا کتاب و سنت. امام حسین به لحاظ دارا بودن برخی ویژگیها دارای جایگاه خاصی بین ائمه(علیه‌السلام) هستند. از برجسته‌ترین ویژگیهای خاص ایشان ثارالله، الوتر الموتور (یعنی شخصیت منحصربه فرد،غیرت دین(عدم تحمل بار ذلت اراذل و اوباش)، شجاعت،عبادت،رعایت حقوق،حیا،رقت قلب امام حسین(علیه‌السلام) بر اهل هموم و غموم،اعطای صدقات پنهانی،اهتمام ویژه به نجات دادن از عذاب الهی،شدت خوف امام از خدا به حدی بود که هرگاه وضو می‌گرفت رنگ چهره‌اش دگرگون می‌شد، آمر بالمعروف و ناهی از منکر،قتیل العبرات،مصباح الهدی و سفینه النجاه) می باشند.

منابع

https://b2n.ir/z90055

 https://b2n.ir/w36111

https://b2n/g96828

https://b2n.ir/k89095