پنجم جمادی الاولی، سالروز میلاد مبارک خاتون خردمند، زینب کبری(س) است.
ایشان در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم ه. ق. در شهر مدینه منوّره متولّد شدند. حضرت علی(ع)، پدر بزرگوارشان، و حضرت فاطمه(س)، مادر بزرگوارشان هستند. عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، جعفر برادر تنی حضرت علی بود و پیامبر(ع) به وی علاقه داشتند، افتخار همسری بانو را داشت. برای ایشان نام سه پسر و یک دختر به عنوان فرزندانشان ذکر شده است. نام مبارك آن بزرگوار زینب و كنیه‌شان «ام الحسن و ام كلثوم» بود. القاب حضرت به دلیل وسعت دامنه ارجمندی شخصیتشان، بسیار بود و به طوری که 44 لقب را به ایشان نسبت داده‌اند. صفات برجستهاى در حضرت زینب جمع بوده كه هیچ یك از زنان عصر او دارا نبودهاند، به این دلیل بود كه «بانوى خردمند بنى هاشم» خوانده می‌شدند. معروف‌ترین آن‌ها صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شریكة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله، نائبة الزهراء،شه‌بانوى گيتى، عقيلة النساء، عديلة الخامس من اهل الكساء، شريكة الشهيد، كفيلة السجاد، ... بودند.
بانوی شریف کربلا علاوه بر پیام‌رسانیِ شایسته قیام امام حسین(ع)، پرستاری و تیمار بازماندگان اهل بیت و یاران ثارالله از واقعه‌ی پرسوزوگداز عاشورا را نیز به جد برعهده گرفتند و شایسته دریافت عنوان «بزرگ پرستار همیشه تاریخ» گردیدند. حضرت زینب(س) در سال‌های مختلف حیات خود، علاوه بر نگهداری از مادر، از پنج امام بزرگوار یعنی حضرت علی، امام مجتبی، حضرت حسین، امام سجاد و امام محمد باقر(ع) پرستاری کردند. پس از پیکار روز عاشورا، کودکان بی‌سرپرست و بیماری که بی‌بی عهده‌دار مراقبت از آنان بودند، نیاز شدید به عطوفت، محبت و سرپرستی داشتند. حضرت سجاد (ع) سخت مریض و کودکان، بی‌سرپرست و یتیم شده بودند و از نظر غذا، آب و امکانات در تنگا شدیدی قرار گرفتند و در این چنین وضعیتی به پرستار و سرپرست نیاز داشتند که این مسؤولیت را حضرت زینب (س) عهده‌دار بودند.
بی‌تردید روز پنجم جمادی الاولی در هر سال، یکی از روزهای مبارک تقویم است . حضرت زینب (س)، مقام پرستار را در صحرا کربلا چنان اعتبار بخشیدند که چندین سال است در زادروز آن بانوی بزرگ، به مقام پرستار با نام « روز پرستار» شکوه و عظمت داده شده است. پرستاران، حافظان سلامت جامعه، در زمینه اصول علمی و مهارت‌های حرفه‌ای مراقبت، درمان و آموزش بیماران تحصیل کرده و در آن مهارت کسب می‌کنند.
پرستاری، شغلی مقدّس و ارزشمند است؛ نبی اکرم(ص) می‌فرمایند: «هر کس یک شبانه‌روز از بیمار پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل(ع) محشور می‌کند». اهمیت شغل پرستاری و ارزش خدمات این عزیزان را با نگاهی حتی گذرا به وظایف پرستار می‌توان درک کرد؛ به ویژه اینکه بعضی مشاغل مانند پرستاری تعطیل‌بردار نیست و شخص به صورت تمام وقت باید آماده خدمت‌رسانی باشد. در رأس این وظایف، اهتمام در تأمین نیازهای ضروری و فوری بیمار است.
گردآوری: بیگلری
منابع:
Report