شهید دستغیب، معلّم ادبپرور
سالها از جمعه خونبار سال 1360ه.ش. شیراز میگذرد.
روزی که با انفجار بمب، امام جمعه شیراز توسط منافقان اسلامستیز به فیض شهادت رسید؛ همان روزی که چهره شهید آیتالله سید عبدالحسین دستغیب در محراب، رنگ خون گرفت وشعلههای آتش دوان دوان، کوچههای «گود عربان» شیرازرا با شتاب طی کردند. پیکر شهید در آرامگاه خانوادگی خاندان دستغیب درجوار مرقد مطهر سیّد میراحمد(ع) به خاک سپرده شد.
ایشان که لقب «سومین شهید محراب» را از آن خود کرده است متولد شهر شیراز در سال 1288ه.ش. است. پدر وی، آيةالله سيد محمدتقی، از عالمان بنام استان فارس بود. این اندیشمند فروتن، که فتوحات روحی - معنوی را با جهاد استبدادستیز درآمیخته بود، ازجمله پیشگامان انقلاب اسلامی در استان فارس و اولین امام جمعه شهر شیراز پس از پیروزی انقلاب اسلامی به شمار میرود.
درس را از مکتبخانه شروع کرد و با فراگیری قرآن، نصاب، خواندن چند کتاب منظوم و منثور فارسی توانست دوره مکتب را با موفقیت به اتمام رساند. پس از آن تحصیل علوم اسلامی را انتخاب کرد و درسهای ابتدایی حوزهی علمیه را نزد پدرفراگرفت. پس از فوت پدر، به تحصیل در «خان شیراز» پرداخت. در اوان جوانی، همزمان با دوره کشف حجاب و اوجگیری فشارهای رضاخان برسید عبدالحسین برای خلع لباس روحانیت، وی به قصد کسب علوم اسلامی راهی نجف اشرف شدند.
سید عبدالحسین، در دوران تحصیل خود در حوزه نجف، که هفت سال به طول انجامید، محضر اساتید فرزانه و پارسایی چون: سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی، آقا سید باقر اصطهبانی و شیخ محمدکاظم شیرازی را درک کرد. تلاش و سختکوشی او با روحیه علمطلبیاش عجین شده بود و همین امرسبب گشت وی دردوران تحصیل خود در نجف با دستیابی به درجات بالای علمی، موفق به کسب مقام اجتهاد باتأیید مراجع فوق شد. با توفیقات حاصل شده، اگرچه او تمایل داشت هم چنان به تحصیل خود در نجف ادامه دهد، اما بنابر پیشنهاد استاد خود، تصمیم به بازگشت به ایران گرفت.
گذشته از شخصیت برجسته علمی شهید دستغیب، شخصیت اخلاقی و ویژگیهای والای رفتاری او نیز به عنوان نمونهای کامل از یک استاد اخلاق درخور توجه و بهرهمندی است. ارزش تربیتی این آثار چنان است که با گذشت سالیان متمادی ازشهادت او، هنوز کتب اخلاقی وی مورد توصیه بزرگان علم و اخلاق به رهروان زندگی توحیدمحور میباشد. استاد ایشان، آیتاللّه محمدکاظم شیرازی، هنگام امضای اجازهنامه اجتهاد شهید مینویسند: «او ازاخلاق ناشایسته، پاک است و به هر اخلاق شایستهای آراسته است ». صفاتی مانند تهجد و شبزندهداری، نماز اول وقت، توکل به خدا، کمکهای مخفیانه به نیازمندان، سادهزیستی و فروتنی، مهربانی و گشادهرویی در منزل، نفوذ در دلها، توجه به جوانان و دانشجویان، ... در ترسیم بهتر و واضحتری از چهره اخلاقی و تعلیمگرانهی وی به کمک میآیند. از آثار گرانبها شهید بیش از دهها جلد کتاب درمباحث مختلف اسلامی، که عمدتا در حوزه اخلاق و عقاید نگاشته شدهاند، به یادگار مانده است. شمارگان برخی از کتابهای ایشان مانند «گناهان کبیره» و «معاد» بیش از یک میلیون نسخهی چاپی میباشند. سایر نوشتجات درخور مطالعه ایشان میتوان از استعاذه (پیرامون موضوع پناه بردن به خدا از شر شیطان)، امامت (درباره موضوع امامت با محوریت امامت امیرالمؤمنین علی«ع»)، آدابی از قرآن (تفسیر سوره حجرات)، بهشت جاودان (تفسیر سوره الرحمن)، حقایقی از قرآن (شرح سوره قمر)، رازگویی و قرآن (شرح سوره مجادله،)، معراج (شرحی از معراج حضرت محمد«ص»)،... یاد کرد.
گردآوری: بیگلری
منابع:
https://b2n.ir/u98283
گزارش