فاطمه(س)، سلسبیل رحمت الهی
در مورد سالروز شهادت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) دو روایت است
در مورد سالروز شهادت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) دو روایت است یکی این که ایشان هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پیغمبر اکرم(ص) به شهادت رسیدند که برابر با سیزده جمادی‌الاول خواهد بود و روایت دیگر نود و پنج روز بعد از رحلت پیغمبر را تاریخ دقیق به شهادت رسیدن بانو دو عالم معرفی می‌کند که این تاریخ مقارن با سوم جمادی الثانی است. شیعیان طول این بیست روز را «ایام فاطمیه» می‌نامند. در تقویم هجری شمسی، پنجشنبه 16 دیماه سال 1400 با سوم جمادی‌الثانی مقارن شده است. دخت نورانی پیغمبر(س)، گنج دردانه ایشان بودند به گونه‌ای که حضرت محمد(ص) از حوریه انسیه‌ی خویش با نام «نوره عینی، بضعتی» یاد می‌نمودند.
یکتا دختر خاتم پیمبران، که پروردگار وی را ملّقب به کوثرو مشکاة نمودند و در دیدگان پدر نیزمنزلتی ممتاز و پسندیده دارند. سند حقانیّت سخنی چنین ثقیل، کلام گوهربار پیامبر(ص) از قول ربّ جلی است که فرمودند خداوند متعال وجود حضرت فاطمه(س) را علّت و فلسفه خلقت قرار داده‌اند. جابربن عبداللّه انصارى از پیامبرخدا(ص) نقل مىکند که آن حضرت یکى از احادیث قدسى را که خداوند متعال به پیامبر خاتم نازل کرده بود چنین روایت کرده‌اند: «یا احمد لولاک لما خلقت الافلاک و لولا على لما خلقتک ولولا فاطمه لما خلقتکما: اى احمد اگر تو نبودى هستى را خلق نمىکردم و اگر على نبود ترا نمىآفریدم و اگر فاطمه نبود، شما دو نفر را خلق نمىکردم».
پیامبراکرم(ص) در مورد خلقت نور فاطمه(س) فرمودند: نور فاطمه قبل از آفرینش زمین و آسمان آفریده شده است .... جبرئیل امین که به امر خداوند قادر سیب منوّر بهشتی را برای حضرت خاتم(ص) هدیه آورده بودند تا مقدمه‌ی تولّد حضرت فاطمه(س) آماده گردد، به حضرت گفت: " اى محمد! آنرا بخور و نگران نباش. این نور در آسمان منصوره و در زمین فاطمه نامیده مىشود. پرسیدم: اى دوست من جبرئیل چرا به این نام‌ها موسوم گردیده است. پاسخ داد: در زمین «فاطمه» نامیده شده است، زیرا پیروان خود را از آتش جدا مىکند و دشمنان خود را از دوستىاش محروم گردانیده است و در آسمان «منصوره» نامیده شده زیرا دوستان خود را نصرت و یارى مىکند و این تفسیر گفتار خداوند متعال است که مىفرماید: و یومئذٍ یفرح المؤمنون بنصر اللّه ینصر من یشاء: در آن روز مؤمنان بخاطر یارى خداوند خوشحال مىشوند و او هر که را بخواهد یارى مىکند. مقصود از این نصرت، یارى فاطمه به شیعیان و دوستارانش مىباشد".
رسول خدا(ص) همواره به حضرت زهرا(س) مهر می‌ورزیدند و ضمن اینکه می‌فرمودند من بوى بهشت را از وجود او استشمام مىکنم تأکید می‌کردند: «یا فاطمة انّ اللّه تبارک و تعالى لیغضب لغضبک و یرضى لرضاک: فاطمه جان! به راستى که خداى تبارک و تعالى به خاطر خشم تو خشم مىگیرد و به خاطر خشنودى تو خشنود مىشود».
پیامبر اکرم(ص) از مقام معنوی و شکوه حضرت حوریه انسیه(س) در روز قیامت خبر داده‌اند و فرموده‌اند: " در سمت راست فاطمه زهرا(س) هفتاد هزار فرشته و در سمت چپش هفتاد هزار فرشته در حال حرکتند، جبرئیل در حالى که افسار مرکب مجلل فاطمه(س) را در دست دارد با صداى رسا به اهل محشر اعلام مىکند که:«غضّوا ابصارکم حتّى تجوز فاطمة بنت محمّدٍ؛ اى اهل محشر چشمان خود را فرو بندید تا فاطمه دختر محمد (ص) بگذرد. تمام پیامبران، رسولان، صدیقان و شهیدان که در آنجا حضور دارند چشمان خود را فرو مىبندند تا فاطمه از میان جمعیت عبور کرده و مقابل عرش خداوند توقف مىکند. به تنهائى از شترش پایین مىآید و به درگاه خداوند عرضه مىدارد: بارالها! اى مولاى من، بین من و کسانى که به من ستم کردند و فرزندانم را کشتند خودت داوری کن! از سوى خداوند بزرگ ندا مىرسد: یا حبیبتى و ابنة حبیبى سلینى تعطیى و اشفعى تشفّعى فوعزّتى و جلالى لاجازنى ظلم ظالمٍ؛اى حبیبه من و دختر حبیب من! هر چه دوست دارى از من بخواه تا برایت عطا کنم براى هر کسى مىخواهى شفاعت کن که پذیرفته خواهد شد به عزّت و جلالم قسم که ستم ستمگر را نادیده نخواهم گرفت. در این لحظه حضرت زهرا(س) به خداوند عرضه مىدارند: الهى و سیّدى ذرّیتى و شیعتى و شیعة ذرّیتى و محبّى و محبىّ ذرّیتی: اى آقا و مولاى من! ذریّه، فرزندان و شیعیانم و پیروان فرزندانم و دوستدارانم و دوستدارن ذریهّ‌ام را نجات بده و به فریادشان برس. از سوی خدا ندا می‌رسد: این ذرّیة فاطمة و شیعتها و محبّوها و محبّو ذرّیت‌ها: ذریّه و شیعیان و دوستداران فاطمه و دوستداران فاطمه و دوستداران فرزندان فاطمه(س) کجایند؟ آنان همگی حاضر می‌شوند و در حالی که فاطمه زهرا(س) در پیشاپیش آنان در حرکت است و فرشتگان رحمت گرداگرد آنان حلقه زده‌اند به سوی بهشت روانه می‌شوند " .
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش