هفتم صفر پاسداشت سلمان فارسی، صحابه ای از تبار اهل بیت
23شهریور ماه سال 1400برابر با
هفتم ماه صفر همزمان با سالروز حفر خندق در جنگ احزاب به عنوان روز « پاسداشت سلمان فارسی » نامگذاری شده است. سلمان فارسی، یار پیامبر اکرم (ص)، دهقان زاده‌ای ایرانی از ناحیه ' جی ' در اصفهان یا به روایت دیگر از نواحی ' رامهرز ' خوزستان در سال حدود دویست و شانزده یا سیصد و شانزده سال قبل از هجرت بود. خانواده‌ی وی نامش را «روزبه» گذاردند و بعدها پیامبر اسلام(ص) با ایمان آوردن روزبه، نام «سلمان» را به او هدیه دادند. سلمان با وجود اینکه در خانواده‌ای زرتشتی دیده به جهان گشود، اما هرگز بر آتش سر بندگی فرود نیاورد و ایمان به خدای یکتا را در دفتر قلب خود به نگارش درآورد. سلمان در دوران کودکی مادرش را از دست داد و عمهاش سرپرستی او را به عهده گرفت.
برخی روایات در سرگذشت اسلام آوردن سلمان آوردهاند روزبه بعد از آنکه دریافت قرار است او را شش ماه با اعمال شاقه زندانی سازند و پس از آن اگر به آیین نیاکانش ایمان نیاورد مجازات اعدام در انتظارش می‌باشد، با همکاری عمهاش گریخت و روانه بیابان شد. در بیابان کاروانی دید که به سوی شام می‌رفت؛ پس به مسافران پیوست و رهسپار سرزمین‌های ناشناخته گردید. سرانجام سلمان، در همان آغاز هجرت گمشدهاش را یافت و در حالیکه برده یک یهودی بود، در محضر رسول خدا(ص) مسلمان شد.
بنابر گزارش ابن هشام، ابن سعد و احمد بن حنبل آخرین اسقفی که سلمان نزد او بود هنگام مرگ نام و نشانه‌های پیامبر اسلام را برای سلمان می‌گوید و او را به جستجوی پیامبر جدید تشویق می‌کند. اما ابن بابویه نقل کرده است که آشنایی سلمان با پیامبر مربوط به زمان حضور وی در ایران بوده است و مسیحیان در ایران نام پیامبر اسلام را به عنوان پیامبر پس از عیسی معرفی می‌کنند و از آن هنگام وی در آرزوی یافتن پیامبر بوده است.
سلمان در مدینه با حضرت محمد(ص) آشنا شد و به اسلام ایمان آورد. در سفینة البحار آمده‌است هنگامی که محمد(ص) به مدینه هجرت کرد با دعوت محمد(ص) با دین اسلام آشنا و مسلمان شد و حضرت محمد(ص) با مولای او قراردادی بست که سلمان کار کند و از درآمدهای خود، خود را آزاد کند. پیامبر و مسلمانان مدینه به او کمک کردند که بهای خود را (به مبلغ چهل نهال خرما و چهل وقیه -هر وقیه معادل چهل درهم-) به یهودی بپردازد و آزاد شود.
وی بسیارموردعلاقه‌ی پیامبر(ص) و نیز حضرت علی و دیگر امامان(ع) بود تا آنجا که حضرت محمد(ص)، در وصفش فرمودند: « سلمان از ماست ». او در غزوه‌های پیامبر، حضور داشت و داستان پیشنهاد وی برای حفر خندق در غزوه‌ی احزاب( معروف به جنگ خندق) که به شکست مشرکان انجامید، مشهور است. سلمان فارسی که خرد و دانش‌های ایرانیان و مسیحیان را می‌دانست از مشاوران حضرت محمد(ص) محسوب می‌شود. در روزی که قریش نیروهایش را نزدیک مدینه گردآورد تا بر مسلمانان حمله بَرَد( در غزوه خندق)، او پیشنهاد داد تا خندقی ژرف پیرامون مدینه حفر گردد تا از آن پاسبانی شود.
واژه «سلمان» از سلامتی و تسلیم گرفته شده است. انتخاب این نام زیبا از سوی پیامبر(ص) نشانه پاکی و سلامت روح سلمان است. او در سال‌های پایانی زندگی خود استاندار (والی) مدائن گردید. وی از اولین ایرانیانی بود که اسلام را پذیرفت. هشتم صفر سال ۳۵ هجری، سالروز وفات این بزرگ یار ایرانی پیامبر اکرم (ص)، سلمان فارسی است و مرقد این مسلمان وارسته در شهر مدائن پذیرای حضور محبان اهل بیت و یارانشان می‌باشد.
گردآوری: بیگلری
منابع:
گزارش